Το ενδιαφέρον της ακόμη και όλο
αυτό τον καιρό που ζούμε τις συνέπειες της πανδημίας του κορονοϊού, ήταν
εμφανές, καθώς διαρκώς ρωτούσε για τους παππούδες και τις γιαγιάδες, πώς
περνούν, αν χρειάζονται κάτι, γνωρίζοντας την αδυναμία επισκέψεων και την
μελαγχολία που θα μπορούσε να είχε γεννηθεί σ αυτούς.
Η απώλεια της αγαπημένης μας
Μόνικας αφήνει δυσαναπλήρωτο κενό. Ήταν ένας άνθρωπος της προσφοράς, της
καλοσύνης, της ευγένειας, της αλληλεγγύης.
Η σκέψη μας και οι προσευχές μας
την συνοδεύουν…