ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΥ

Οι Αδελφές του Ελέους όπως αναφέρεται στην ιστορία της μονής, ήρθαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα το 1841, και εγκαταστάθηκαν στη Σαντορίνη. Έμειναν εκεί 116 χρόνια μέχρι το 1957 όπου υπηρέτησαν το φτωχό λαό του νησιού με διάφορα έργα. 

Τέσσερεις Αδελφές ήρθαν στην Άνω Σύρο το 1872-1874. Η παραμονή τους ήταν σύντομη λόγω οικονομικών δυσκολιών που δεν τους επέτρεπαν μια σωστή εξασφάλιση λειτουργίας της συγκεκριμένης αποστολής τους στο υποτυπώδες τότε Πτωχοκομείο «Ο Άγιος Παντελεήμων-Άγιος Ρόκκος» της Καθολικής Εκκλησίας, δίπλα στον Άγιο Σεβαστιανό. 

Επέστρεψαν στην Σύρο το 1884 και εγκαταστάθηκαν στην Ερμούπολη κατόπιν προσκλήσεως του τότε Επισκόπου. 

Το 1887 Αδελφές από την κοινότητα της Ερμούπολης επανέρχονται στην Άνω Σύρο και με χορηγούς την Καθολική Επισκοπή και το Γαλλικό Προξενείο, το υποτυπώδες πτωχοκομείο, συμπληρωμένο με μια νέα πτέρυγα, λειτουργεί πλέον ως Γαλλικό Νοσοκομείο μέχρι το 1952. Μετά, λειτούργησε ως Γηροκομείο έως τον Ιούλιο του 1977. 

Στην Ερμούπολη το 1884 εγκαταστάθηκαν σε παλαιά οικία κοντά στον Άγιο Νικόλαο. Αγόρασαν 3 παλιά σπιτάκια κοντά στον Καθολικό Ιερό Ναό της Ευαγγελίστριας, όπου ξεκίνησαν στις αρχές του 1900, την οικοδόμηση του Ιδρύματος επί της σημερινής οδού Καλομενοπούλου, το οποίο λειτούργησε μέχρι το 1974 ως σχολείο, ορφανοτροφείο, οικοτροφείο και φροντιστήριο Γαλλικής Γλώσσας με την ονομασία «Άγιος Βικέντιος». 

Το 1975 άρχισαν οι εργασίες και η μετατροπή του κτιρίου για να δεχθεί τον Ιούλιο του 1977 τους 24 ηλικιωμένους της Άνω Σύρου και αρκετούς άλλους και μετονομάστηκε ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟ «ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΣ ΕΛΠΙΔΟΣ».